بوشهر، زادگاه پدري

براي مراسم تاسوعا و عاشورا فرصتي دست داد تا باتفاق پدر به بوشهر سفر كنم. يك مراسم جالب و ديدني سينه زني بوشهري است كه مداحي در وسط حسينيه به مرثيه خواني مشغول ميشود و تعدادي به دور او حلقه زده و همزمان با سينه زني به دور او ميچرخند.سينه زنهاي جديد به حلقه اضافه شده تا حلقه به ماكزيمم قطر خود برسد.در اين هنگام شخصي كه مسئول هماهنگي حلقه ها است از اين حلقه سينه زنان بهتر را انتخاب وحلقه جديدي را تشكيل ميدهد، بدين ترتيب حلقه اول كوچك و حلقه دوم بزرگتر شده و اين كار تا رسيدن حلقه ها به ماكزيمم قطر انجام ميگردد. اين كار تا تشكيل چندين حلقه ادامه پيدا ميكند و افراد ماهرتر به حلقه دروني هدايت ميشوند.هماهنگي دراين مراسم بسيار سخت است چون علاوه بر چرخش وهماهنگي حركت پاها، همخواني با سينه زني همراه است. در طي مراسم هم مداح و مسئول هماهنگي شالهايي به عنوان هديه ميگيرند كه معمولا انرا به حسينيه بر ميگردانند. از ديگر مراسم جالب ، صبحدم خواني است كه قبل از اذان صبح عاشورا انجام ميشود. در مركز شهر و نزديك بازار سنج و دمام نيز زده ميشود كه علاقه مندان زيادي را به خود جذب ميكند ، اين قسمت بيشتر شبيه به كارناوال بود تا مراسم عزاداري.
www.boushehri.blogfa.com/post-528.aspx
http://www.ebtekarnews.com/Ebtekar/News.aspx?NID=26862
اطلاعات بيشتر در اين سايتها قابل دسترسي است.

در سوگ آزادی

امروز غربت حسین نه در کربلا که در خیابانهای تهران نمایان بود. از امام حسین تا آزادی هیچ هیئتی عزادار حسین نبود و تهران در ماتم آزادی و آزادگی غرق سکوت بود.

حق حیات

و ما نفس می کشیم در این هوای دودآلود زهرآگین. رای های دزیده شده فراموشمان شد. ما حتی برای حق نفس کشیدنمان نیز (که گرفته شده)، اعتراضی نمی کنیم! ما مظلومیم و خود اجازه داده ایم تا به ما ظلم شود. ای کاش برای حفظ حیاتمان کاری کنیم و فریادی بزنیم. حکومت و قدرت پیش کششان! آیا حاضریم برای ادامه حیات یکصدا فریاد کنیم که ما تبعات همه سیاستهای بی خردانه شما را پذیرفته و نیازی به محصولات خودکفایی نداریم. فقط اجازه دهید ما نفس بکشیم. کاش کاری می کردیم فقط برای زنده بودن. وعده خداست که در قیامت مظلومان را مورد عتاب قرار می دهد که چرا اجازه دادید مورد ظلم واقع شوید. اگر توان مقابله تان نبود، مگر زمین من بزرگ نبود چرا ماندید و بر جور ظالم افزودید.
خدایا ما را چه شده که نه یارای قیام داریم و نه توان هجرت و هنوز حسین را مظهر آزادگی می خوانیم و بر او اشک می ریزیم. فکری باید ...حرکتی باید ...