دیدن صحنه آدمهائی که سر یک مسئله کوچک مثلا تصادف در حال کتک کاریند، و خیل مردمانی که با نیش باز فقط نظاره‌گر این دعواپارتی،دیدن خیل عظیم مردمانی که -باز با نیش باز- نظاره‌گر عبور دسته حسین پارتی -عاشورا تاسوای سابق- هستند و.... دیگر یک امر عادی است.
ظاهرا یک سرگرمی جدید هم به این پارتی ها اظافه شده. اعدام پارتی. اينجا
یک نگاه به نیش باز بینندگان بیاندازید و بر والدین کودکی که وی را برای از دست ندادن این پارتی با خود همراه کرده‌اند درود بفرستید.
"بادبادک باز" را اخیرا خواندم،راوی در جریان سفر مجدد به کابل برای یافتن یک پسر هزاره‌ای با مردمی برخورد میکند که بلااستثناء بر طالبان -قتل و عام کننده هزاره‌ای ها به جرم تشیع- لعن و نفرین میکنند و با چشمانی گشاد شده از تعجب میپرسند: تو واقعا برای یک پسر هزاره‌ای از آمریکا به اینجا آمده‌ای؟
اینجا آدم فکر میکند -با تاسف- شاید لیاقت آن مردمان همان طالبان باشد. با دیدن این عکسها به خود میگویم شاید لیاقت ما هم ....
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر