خبرهای شخصی

از آنجای که مدتی است که دل و دماغی برای نوشتن ندارم و گذشته از آن، مطلب خاصی هم برای گفتن ندارم و با توجه به اخطار مهرداد در مورد تنبلی اعضای وبلاگ در نوشتن، کمی از وضعیت خودم و خبرهای شخصی می‌نویسم.

احتمالا می‌دانید که من در مارس ۲۰۰۶ دفاع کردم و درسم تمام شد. پس از آن و تا این لحظه، در همان آزمایشگاه خودمان مشغول یک پروژه پست‌داک بوده‌ام. این پروژه بزودی تمام می‌‌شود و در نتیجه از مدتی پیش به فکر پیداکردن موقعیتی جدید بوده‌ام. سه انتخاب در پیش رو داشتم:

- ماندن در سوییس و تلاش برای پیدا کردن کاری در صنعت.
- انجام پروژه پست‌داکی در MIT به مدت دو سال.
- انجام پروژه پست‌داکی دو ساله در OHSU (دانشگاهی در شهر پورتلند از ایالت اورگون آمریکا). من از سال گذشته همکاری نزدیکی با این گروه داشته‌ام.

تصمیم‌گیری بین این سه انتخاب برایم بسیار دشوار بود به خصوص که فرصت و اطلاعات کافی برای سنجیدن تمام نقاط قوت و ضعف آنها را نداشتم. در نهایت با مشورت با مرجان تصمیم گرفتم که با وجود علاقه زیادی که به ماندن در اروپا و زندگی آرام و بی‌دردسر سوییسی داشتم، کمی ماجراجویانه‌تر عمل کنم و یکی از دو گزینه آمریکایی را انتخاب کنم.

گزینه MIT البته به دلیل شهرت این دانشگاه بسیار جذاب بود و شرح پروژه هم بسیار بلندپروازنه و هیجان‌انگیز بود. اما در نهایت تصمیم گرفتم که به آن هم جواب منفی بدهم و گزینه کار کردن با این گروه پورتلندی را انتخاب کنم. در مقایسه بین MIT و OHSU نکته در این بود که استاد پروژه در MIT تازه وارد این فیلد شده بود و خودش هم تقریبا نمی‌دانست که چه می‌خواهد بکند و تنها یک مقاله کنفرانس در این زمینه داشت. در مقابل،‌ استاد پروژه در OHSU از معروفترین آدم‌ها در این فیلد است و بسیار فعال بوده و صدها مقاله در این زمینه منتشر کرده است و در نتیجه همکاری‌های قبلی نظر بسیار مثبتی به کار من داشت. علاوه بر آن، به من قول داده بود که برای بعد از پایان پروژه و برپا کردن گروه و بودجه پژوهشی مستقل کمکم کند. در نتیجه لازم بود بین دانشگاه خوب و معروف و استاد خوب و معروف و پرنفوذ یکی را انتخاب کنم و در نهایت استاد خوب را انتخاب کردم.

البته به قول دوستان ذغال خوب هم بی‌تاثیر نبوده چرا که حقوق پیشنهای گروه OHSU نزدیک به دو برابر MIT بوده و علاوه بر آن، هزینه زندگی در پورتلند بسیار کمتر از بوستون است و در نتیجه از نظر کیفیت زندگی پیشنهاد گروه OHSU به گروه MIT می‌چربید. در حالت عادی حقوق بالاتر چندان برای من مهم نبود ولی خوب، احتمالا دوستان می‌دانند که ما تا دو هفته دیگر منتظر تولد اولین فرزندمان هستیم و در نتیجه شاید زندگی چریکی و روشهای سامورایی چندان برای مرجان و بچه (هنوز اسم انتخاب نکرده‌ایم!) جالب نمی‌بود :)

خلاصه داستان این که تا سه چهار ماه دیگر، یعنی چیزی در حدود نیمه فوریه سال ۲۰۰۸، بعد از هفت سال شهر شهید‌پرور لوزان را ترک می‌کنیم و به آغوش پر مهر عمو سام پناه می‌بریم. قرارداد من برای دو سال است. این که بعد از آن چه پیش می‌آید و از کجای دنیا سر در می‌آوریم، باید منتظر شد و دید.

قیصر

قیصر امین‌پور شاعر ِ معاصر درگذشت. شعرهایش را دوست دارم. همین چند روز پیش بود که آخرین کتاب‌اش «دستورِزبان ِ عشق» را خریدم. دکترایش را زیر ِ نظر ِ دکتر شفیعی کدکنی از دانش‌گاه ِ تهران گرفته بود. خدای‌اش رحمت کناد.

این هم یکی از شعرهایش:

و «قاف» حرف ِ آخر ِ عشق است
آن‌جا که نام کوچک ِ من آغاز می‌شود.

دستان

گروه ِ موسیقی‌ی‌ ِ دستان به‌ هم‌راه ِ سالار عقیلی در آمریکا و کانادا کنسرت دارند. دوستان ِ آن‌ور ِ آب اگر توانستند بروند و جای ِ ما را هم خالی کنند. آلبوم ِ «دریای ِ بی‌پایان»
از این گروه با صدای ِ سالار عقیلی قبلاً منتشر شده است که کار ِ بسیار زیبایی است.

کنسرت‌ ِ شجریان

سه‌شنبه‌شب‌ ِ گذشته دومین شب‌ ِ کنسرت‌ ِ شجریان و گروه‌ ِ آوا در دانش‌گاه‌ ِ آزاد ِ
خوراسگان برگزار شد. بسیار زیبا بود. برنامه در دو بخش اجرا شد. بخش‌ ِ اول در دست‌گاه ِ ماهور و بخش دوم در شور و افشاری. قبلاً نوار بخش ِ دوم با نام «غوغای‌ ِ عشق‌بازان» منتشر شده است. صدای ِ همایون نسبت به قبل بسیار پخته‌تر شده و نوید ِ آینده‌ی ِ خوبی را می‌دهد. محل ِ برگزاری یک سوله‌ی‌ ِ ورزشی بود که توانسته بودند با قرار دادن صندلی‌های ِ پلاستیکی حدود ۲۵۰۰ نفر را در آن جای دهند. فاصله تا صحنه زیاد بود ولی وجود ِ یک مونیتور ِ بزرگ تا حدی این دوری را جبران می‌کرد. کیفیت صدای ِ سالن هم بد نبود. واقعاً تأسف‌آور است که در شهری مثل ِ اصفهان سالنی بزرگ (بین ۲ تا ۳ هزارنفر) برای ِ برگزاری‌ی‌ ِ چنین برنامه‌هایی وجود ندارد. به‌خاطر ِ استقبال ِ مردم دو شب برنامه‌ی‌ ِ کنسرت تمدید شد و دی‌شب آخرین شب‌ ِ ‌ آن بود.
آخرین باری که شجریان در اصفهان برنامه داشت سال ِ ۷۰ بود که در چهل‌ستون برگزار شد. فکر کنم این آخرین باری بود که می‌توانستم در کنسرت ِ استاد شرکت کنم. عمرش، هنرش و صدایش مستدام باد.

دو خط

شما نمی‌نویسید، خودم هم نمی‌رسم بنویسم. بی‌رونق شده این‌جا. امشب حوصله‌ام سر رفته‌بود، نشستم نوشته‌های گذشته را خواندم.
می‌دانم گرفتار اید و زندگی سخت است و اینترنت کند و دل‌آزار. اما گاهی دو خط نوشتن هم بد نیست.
دست کم اگر از این‌جا رد شدید همین پایین این نوشته اسم‌تان را به یادگار بگذارید تا بفهمیم چه کسانی این‌جا را می‌خوانند.

احتمال جنگ

خبرگزاري انتخاب : مجید روشن زاده ؛ هفته نامه آلمانی اشپیگل در شماره امروز دوشنبه30 مهرماه- 22 اکتبر، گزارش می دهد که محافظه کاران آمریکا به سرکردگی دیک چینی، معاون اول جورج بوش، نیروی خود را برای اجرای طرح حمله به ایران متمرکز کرده اند.
اشپیگل می نویسد: دیک چینی، این عالیجناب خاکستری که به طراحی برنامه های ریز و مخفی شهرت دارد، فردی است که دوستان و دشمنانش روی این نظر متفق الرای اند که وی توانایی دست زدن به هر عملی را دارد .
... اگر چه جورج بوش تاکنون اطمینان داده که تلاش دارد، مناقشه اتمی ایران را از راه دیپلماتیک و با توسل به فشار بین المللی حل کند، اما نوع سازماندهی فشار بیانگر آن است که آمریکا در حال تدارک و مهیا ساختن مقدمات جنگ می باشد....
...در پنتاگون به دستور دیک چینی طرحی دقیق برای حمله به ایران تدوین شده است. این طرح جدید بر خلاف طرح های قبلی به جای حمله وسیع بر علیه تاسیسات گسترده اتمی ایران روی عملیات موضعی و هدفمند بر علیه پایگاه های سپاه متمرکز است.
...این طرح توسط تفکر سازان محافظه کار و مشاورینی که این عملیات را آخرین شانس خود برای تحقق اهداف شان می بینند حمایت و تبلیغ می شود. بدلیل عدم موفقیت جورج بوش در عراق فشار از طرف این راست گرایان افزوده شده و سعی در قبولاندن به رییس جمهوری دارند، که وی اهداف بزرگ خود را فراموش کرده و جرات اجرای دکترین خود، یعنی دکترین حمله پیشگیرانه[پیشدستانه] را ندارد.
...در این رابطه مک کین، یکی از کاندیداهای جمهوری خواه، به صراحت اعلام کرد که "عملیات نظامی شاید به واقعیت نزدیک تر از آنی است که ما در حال حاضر در باره اش بحث و گفت وگو می کنیم".
باوجود همه اینها اکثر کارشناسان واشنگتن نسبت به حمله به ایران هشدار می دهند و معتقدند که در صورت حمله، ایران بلافاصله پاسخ خواهد داد. سیک بطور مثال می گوید که این خیال واهی خواهد بود که عملیات موضعی و هدفمند بر علیه سپاه در همین سطح بماند. فرماندهان سپاه سال ها این فرصت را داشته اند که خود را برای یک جنگ نامتقارن آماده کنند و بی شک برنامه، طرح های موثر و جالبی ریخته اند. به اعتقاد وی و بطور مثال کافی است که ایران یکی از بمب های خود را در ترمینال نفتی خلیج فارس منفجر کند، پیامد این انفجار سه برابر شدن قیمت نفت و بحران جهانی اقتصاد را بدنبال خواهد داشت.
منبع

درخواست

من جهت تهیه آی سی DS3150T که یک LIU از کمپانی MAXIM (DALLAS) میباشد، با مشکل مواجهه شده ام.از دوستان کسی هست که امکان تهیه آن برایش مهیا باشد؟ ممنون خواهم شد اگر زحمت مربوطه را تقبل فرماید. تعداد مورد نیاز من چهار پنج عدد نمونه و قیمت نیز در این فاز مهم نمیباشد.
در حقیقت من جهت یک برد از این IC استفاده کردم.مشکل هم در اینجا است که این IC خروجی بسیار خوبی دارد بطوری که PDH آنالایزر هیچ خطائی را نمایش نمیدهد ولی این IC هیچ سیگنالی را چه از PDH آنالایزر و چه از لوپ داخلی خود دریافت نمیکند. با خود ماکسیم هم که تماس گرفتم پاسخ دادند از دادن پاسخ به ایران، عراق، سودان،سوریه، لیبی ، کره شمالی و کوبا معذورند.
امروز صبح متوجه شدم آی سی هائی که من خریداری کردم تاریخ ساخت 2000 را دارند و ورژن آلفا هستند. در حالی که در سایت تاریخ ساخت آن 2002 است ، لذا الان مشکوک به خود آی سی هستم وچون پروسه معمول خرید آی سی بیش از دو هفته میباشد و من زمانی ندارم ، دست به دامان این سایت شدم.
خواهشمندم در صورت امکان یاری با من تماس بگیرید.

استعفای لاریجانی

علی لاریجانی استعفا داد

این بار اقتصاد

نوشته تخصصی دوست عزیزمان فرشاد را میتوانید اينجا بخوانید.
موفقیت و بهروزی بیشتری برای ایشان آرزومندم.

لغت‌نامه

خیلی وقت بود که دنبال یک فرهنگ لغت فارسی به فارسی اینترنتی می‌گشتم. بالاخره پیداش کردم. این‌جا می‌توانید این فرهنگ لغت را ببینید. دنبال هر واژه‌ای که بگردید٬ مدخل‌های مرتبطش را در لغت‌نامه‌ی دهخدا و فرهنگ معین نشان می‌دهد.

سوات

در راستای مشت محکمی به دهان آنانی که اینان را بیسواد قلمداد کرده اند!
اينجا

بازشناسی نوشتار

چند ماه پیش لینکی به سخن‌رانی استادی از دانش‌گاه کارنگی ملون گذاشته‌بودم این‌جا. حالا از همان ایده‌ی ساده و هوش‌مندانه‌اش استفاده کرده برای «بازشناسی نوشتار». کتاب‌های اسکن شده را اول با نرم‌افزارهای «بازشناسی نوشتار» به متن کامپیوتری تبدیل می‌کنند، اما معمولآ این نرم‌افزارها ۱۰-۱۵ درصد خطا دارند و بعضی واژه‌ها را درست تشخیص نمی‌دهند. این‌جاست که ایده‌ی ساده‌ی او به کار می‌آید. جزییات بیش‌تر را این‌جا بخوانید.
وب‌سایت پروژه هم این جا است.