به کجا چنین شتابان

تعطیلات نیمه خرداد -که کم از نوروز نیست- فرصتی بود تا بعداز سالها دوباره به منطقه ترکمن نشین شمال شرق بروم.
آنچه از آنجا به خاطر داشتم مردان پا به سن گذاشته با ریش انبوه و لباس سنتی و زنانی با لباسی بسیار زیبا و رنگین بود.
اما آنچه دیدم کمتر لباس سنتی و بیشتر مردان جوانی با ریش بسیار انبوه تر از پیرمردان بدون سبیل با لباس سراپا سفید همچون لباسهای اعراب و زنانی که لباس ترکمانی بر تن داشتند ولی چهره خود را با پارچه ای پوشانده بودند ،بود . آن هم نه کم که بسیار.
چهره هایشان آنچنان عبوس بود که هرگز تصور هم صحبتی با ایشان را هم نمی شد کرد ولی اهالی محل می گفتند گروهی از وهابیون سنی هستند که اعتقادات به شدت ضد شیعی دارند و از عربستان -و شاید طالبان - کمک مالی و عقیدتی میگیرند.
قبلا هم مشابه اینان را در کردستان دیده بودم و شنیده ام تعداد آنان در کردستان و کلا مناطق سنی نشین رو به افزایش است.