دکتر محمود احمدی نژاد: مردی که تورم بیش از 25 در صد ، نابودی صنایع و به آستانه نابودی کشانده شدن کشاورزی، انزوای بیشتر و تحریم های سخت تر و ... حاصل عملکرد وی میباشد. مردی قانون گریز ، غیر شفاف و دیکتاتور مسلک که دنیا را به جنگ میطلبد .
مهندس میر حسین موسوی: مردی که در دوره قبل نیامد تا احمدی نژاد رئیس جمهور شود و اینبار آمد که خاتمی رئیس جمهور نشود. مردی که برنامه اقتصادی وی در دهه شصت شاید یکی از علل ادامه جنگ بود، مردی که در کمتر از بیست روز مانده به انتخابات بدون برنامه واضح به حدی که نمیتوان حتی مواضح چپ یا راست وی رامشخص کرد.مهدی کروبی: مردی با شعارهای بسیار تند که آگاهی از ساختار قانون اساسی بی پایه بودن بسیاری از شعار ها را آشکار مینماید. مردی که با وارد کردن عبارت حکم حکومتی به ادبیات سیاسی مشخص کرد میتواند چرخشی 180 درجه بین حرف و عمل داشته باشد.
دکتر محسن رضائی: مردی که هویتش را در جنگ یافت و اینک شعار وحدت ملی میدهد. مردی که آشکار شدن نامه هایش در طول جنگ وی را یکی از عوامل تداوم جنگ می نمایاند به گونه ای که در یک حکومت دمکراتیک به پای میز محاکمه کشانده می شد.
محمد خاتمی اختیارات رئیس جمهور را در حد یک تدارکات چی عنوان نمود. و آگاهان سیاسی گاهی رئیس جمهور را دارای حداکثر 20 درصد از اختیارات می بینند.
اما تبدیل سقف تورم 14 درصدی به بیش از 25 درصد، نابودی کامل صنایع فرسوده شکر و نساجی و در آستانه نابودی قرار گرفتن سایر صنایع و کشاورزی با واردات بی رویه و فراقانونی، احساس شمشیر جنگ بر بالای سر و فشار بیشتر تحریمها بر مردم عادی و برچیده شدن کتبی که کوچکترین شائبه ای در محتوای آنان بود و روزنامه ای که ناخودآگاه به خرید تشویق ات میکرد. برخورد سنگین تر با دگراندیشان و دانشجویان و فعالان مدنی و برپاشدن چوبه دار در چهارراهها و به مرگ سپرده شدن روزنامه نگاران... در چهار سال گذشته به من ثابت کرد 20 در صد اختیارات هم خیلی بیش تر از آنچه است که تصور میکردم.
چهار سال قبل می اندیشدم که یک دست شدن حکومت به معنای نشان دادن چهره واقعی حکومت به دنیاست و اینک می اندیشم دراین آشکار شدن چه سودی است ملت ایران را ؟
من رای میدهم نه به این دلیل که شایسته گانی درخور احترام کاندید شده اند که بوی جنگ هوا را آلوده است.
من رای میدهم نه به دلیل اینکه مشی سیاسی اینان را قبول دارم که با مشی فعلی مخالفم.
من رای میدهم صرفا به دلیل اینکه به کاندیدای حاکمان نه بگویم.
...
حمید جان انتخابات ایران دمکراتیک نیست اما فرمایشی نیز نمی باشد. مثال این امر را نیز میتوان درنتایج انتخابات دوم خرداد 76 دید.
کاندید من نیز یا موسوی میباشد به دلیل احترام خاصی که برای محمد خاتمی و حزب مشارکت قائلم. یا مهدی کروبی به دلیل قابل اعتماد بودن اطرافیان ایشان همچون احمدزیدآبادی و عباس عبدی و حتی نجفی و کرباسچی.
این بسته به نطق ها و مناظره های تلویزونی آتی ایشان دارد.