همه ایران سرای من است

من هم هفته قبل رفته بودم رشت.البته نه هواي گرم و نسبتا شرجي خوب بود و نه ما دوچرخه کرايه کرديم. تنها چيزي که خوب بود غذاهاي شمالي بود که ميشد با قيمت مناسب در رستورانهاي خوب يا متوسط خورد.
چيزي که سبب نوشتن اين مطلب شد، شبيه شدن بسيار زياد شهرها و مردمان آن به هم است. تقريبا در همه شهرها ترافيک در تمام طول روز غير قابل تحمل است. پوشش و آرايش در مردمان در شهرهاي مختلف زياد تفاوتي با هم ندارد. تا همين 4- 5 سال قبل نحوه پوشش در شمال و جنوب تهران با هم فرق ميکرد، ولي الان چندان فرقي بين پوشش مردمان در يک شهر نسبتا کوچک با خيابانهاي بالاي تهران نميبينيم. تنها تفاوت در برند کالا است.
تقريبا همه جوانان موبايلهاي گران قيمتي در دست دارند و روياي هر کجا که اينجا نيست در سر. همه از وضعيت اقتصادي و سياسي نالان و اغلب هم در شرف يک معامله کلان !!! عموما وراج، بي حرفي درخور تعمق -بلا نسبت کليه ايرانيان عزيز که کوچکترين انتقادي را عموما تاب نمي آورند!- بشدت عصبي ، فاقد مهارت رانندگي بدون بوق ! وسرشار از دروغ و نيرنگ و تهي از خصايص انساني و....
پي نوشت:
1-خودم ميدانم کمي زيادي تند رفتم!اين از يک طرف پشت بام افتادن هم جزء لاينفک ما ايرانيان است و من هم ايراني.
2-اگر در ایران با مشکل در نوشتن در این وبلاگ مواجهه هستید،اشکال از بلاگر نیست.از فیل+تر+شکن استفاده کنید!