وقتی این خبر را خواندم، نمیدانم چرا اصلا ناراحت نشدم. حتی به من بر هم نخورد. شاید کمی احساس خوشحالی هم کرده باشم. سریعا هم به دنبال توجیه منطقی آن گشتم و آن را به حساب بی برنامه گی دولت -مثل اضافه شدن و کم شدن مسافرین همراه ریاست جمهور- گذاشتم.حتی فکر کردم ترکها تلافی برنامه فرودگاه امام را در آورده اند.
ولی الان فکر میکنم تنها دلیل ناراحت نشدنم فاصله دولت از یکی مثل من است. آنقدر این فاصله زیاد است که دولت را دیگر جزء ملت نمبدانم و از هر گونه بلا ای که بسر آنان بیاید خوشحال میشوم.
شمااز شنیدن این خبر چه احساسی دارید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر