پیشنهاد

از لطف همه دوستان در شکستن سکوت سپاسگزارم و در اين رابطه نظر خود را در مورد برخي پيشنهادات مطرح شده عنوان مي کنم.

اول اينکه تجربه من و فرزانه ثابت کرده، ما که هر دو در تهران هستيم فقط وقتي همديگر را مي بينيم که آروز ايران باشد! يعني حضور کوتاه آرزو، بهانه و فرصت مغتنمي است براي ديدار ما که احتمالا هميشه مي توانيم همديگر را ببينيم و البته به دليل همين تصور کمترموفق به ديدار مستقل شده ايم.همين وضعيت به ازاي ساير دوستان شريفي من هم وجود دارد و از آن جالبتر به ازاي دوستان دبيرستانيم که بعضي وقتها که من با فراغ بال بيشتري سري به شهرمان بزنم و فرصتي شود دوستان را گرد هم جمع کنم و ديداري تازه کنيم.بنابراين اگر قبول کنيم که جمع شدن همه دوستان آنطرف آب در يک زمان مشخص امري نسبتا محال است، مي توان در اولين فرصتي که حداقل يکي از دوستان گذرش به ايران بخورد برنامه اي هماهنگ کرد.

بابت نوع برنامه نيز برخي پيشنهادات مستلزم هماهنگي از زمان نسبتا طولاني قبل از آن است. اما پيشنهاد جمع شدن در يک هتل و یا رستوران مي تواند عصرو يا شب دلپذيري را براي دوستان و احتمالا خانواده هایمان به ارمغان آورد.در اين ميان البته پيشنهاد برگزاري مراسم عقد و عروسي براي افشين خان هم بسيار مغتنم است. من که به نوبه خود آمادگي همکاري در هر زمينه اي را پس از گردهم آيي سال 83 به ايشان اعلام نموده ام.

نکته آخر اينکه من فکر مي کنم بيش از يک ماه است که با آقاي تاجگردون هماهنگ کرده ام که همديگر را ببينيم و البته به دليل سفرهاي متعدد کاري و غير کاري خود و همسرم در اين يک ماهه اخير هنوز فرصت پيدا نکرده ام. لذا دست به نقد به همه دوستان مقيم تهران و يا ايران، پیشنهاد فراگير شدن آن جهت جمع شدن در يک مکان جهت ملاقات را اعلام و آماده دريافت نظرات شما دوستان عزيز هستم.

به اميد ديدار