۱۳۸۳/۰۴/۱۴

.



غره مشو، که مرکب مردان مرد را
در سنگلاخ باديه‌ها پی بریده‌اند

نومید هم مباش، که رندان باده‌نوش
ناگه به یک خروش به منزل رسیده‌اند


«خواجه عبدالله انصاری»

۱ نظر:

کیوان گفت...

از لطفت ممنونم آقارضا. چند روزی مسافرت بودم. بعدش هم زیاد دست و دلم به نوشتن نمی‌رفت. گاهی اوقات این‌طوری می‌شه دیگه. کاریش نمی‌شه کرد.