عجب بساطیه این فوتبال. دیروز که از ساعت 4 کل مملکت تعطیل شد.امروز هم هرجایی میروی جز بحث فوتبال چیزی نمی شنویی.
همه متفق القولند که چرا برانکو دایی را از زمین بیرون نیاورد. یا چرا دایی اساسا بازی کرد.نمونه آن کارگر افغانی ما که مصرانه معتقد است اگر به جای دایی چلنگر هم بازی میکرد بهتر بود.
به گونه ای بحث می کنند که انگار در این مملکت زندگی نمیکنند.
سوال اینجاست کدام آدمی را شما در تمام تاریخ این مملکت میشناسد که در اوج کناره گیری کرده باشد. یا به قول انگلیسی ها قماربازی که بداند کی از سر میز قمار بلند شود.
نمونه واضح آن شاه. حتما باید آنقدر بمانند تا مثل تفاله دور انداخته شوند.
یا برانکو. کدام مدیر با لیاقت و شایسته ای را در این مملکت میشناسید که جربزه تصمیم گیری داشته باشد و دوام بیاورد.
این مدیر خارجی هم وقتی چند سال در پست مدیریتش دوام می آورد لابد شرایط مدیریت در این مملکت را دارد .
۲ نظر:
چند تا از دوستان 69 در ایران مدیرند؟
مقصود من مدیران رده بالا در ساختار بیشتر دولتی بود.
مدیرانی که از مادر مدیر زاده شده اند. از وزارت x مدیر فدراسیون y میشوند. بعد مدیر کل بانک z بعد هم سفیر ایران در ....
که این امر خود گواه وجود ویژگی به جز قابلیت و تخصص و علم و... در مدیر مربوطه است.
همه این مدیران در تئوری مدیریت مرحوم بهشتی قرار دارند.
ویژگی عمده این مدیران هم نخوردن آب بدون اجازه مقام مافوق و پاچه خواری به نحو احسنت میباشد.
این ویژگی تا رده های میانی مدیریت
به وضوح دیده میشود.
هر چند اینگونه مدیران در میان مدیران رده پائین هم کم نیستند ولی من فکر میکنم هنوز قابل احترام ترین رده مدیران این نظام مدیران رده پایین تر هستند.
بهر تقدیر من فکر نمیکنم سالم بودن یا نبودن مدیر ارتباطی به ورودی یادانشگاه خاصی داشته باشد،با این وجود اگر مطلب فوق باعث رنجش خاطری از دوستان شده معذرت خواهی میکنم.
ارسال یک نظر