امروز عید شعبان است.نمی دانم درست حس میکنم یا نه، ولی امسال استقبال به مراتب بیشتر از سالهای قبل است. مردم بیشتر از سالهای قبل کوچه ها را آذین بسته اند ، تعداد افرادی که شرینی و شربت پخش میکنند به مراتب بیشتر از سالهای قبل است.
همیشه فکر کرده ام یکی از بزرگترین دلایل کرختی مردم ما، این است که منتظر هستند یک نفر از یک جا بیاید و تمام مشکلات آنان را یکجاحل کند. هرچقدر هم فشار به آنها بیشتر میشود امید به حضور منجی بیشتر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر