فشار خون

امروز، روز آخر کاری هفته است و فردا پنج‌شنبه و پس‌فردا جمعه روزهای تعطیلی هستند. البته پنج‌شنبه ترجمه Samedi و جمعه ترجمه Dimanche از فرانسه به معادل فارسی (!؟) آنها در زبان ایرانیان مقیم کشور‌های فرانسه‌زبان است. در نتیجه ما اینجا در هفت روز هفته، دو تا پنج‌شنبه و دو تا جمعه داریم:‌ پنج‌شبنه و جمعه ایرانی و پنج‌شنبه و جمعه خارجی!!
تعطیلی معمولا همرا با کاهش حرکات فیزیکی و در نتیجه کاهش متوسط ضربان قلب و فشار خون است. از آنجایی که ما ایرانی‌ها علاقه فراوانی به یافتن روشهای افزایش فشار خون هستیم (به عنوان مثال به فهرست خبرهای روز در هر سایت خبری فارسی دلخواه نگاهی کنید)، من برای کسانی که دچار کمبود عوامل افزایش فشار خون هستند چند موضوع جالب توجه برای فکر کردن و حرص خوردن دارم! موضوع مورد علاقه من البته بحث در مورد علم و شبه‌علم است. دوستانی که مایل به شرکت در چنین بحث‌های فشار‌افزا و اعصاب‌خوردکنی هستند می‌توانند یکی از این موارد را به دلخواه انتخاب کنند و با طرفداری از آنها، زمینه بحث شدید در مخالفت با آنها را برای من و دیگران فراهم کنند. فهرست انتخابی من از شبه‌علم‌های معروف: پیش‌گویی و ستاره‌شناسی، هامیوپاتی، خلق‌الساعه (در برابر تکامل) هستند.
اما چیزی هست که حتی بیشتر از بحث و طرفداری از انواع شبه‌علم فشار خون مرا بالا می‌برد و آن شبه‌علم خواندن یک شاخه واقعی از علم است! مثال؟ حتما همه شما در مورد تغییرات اقلیمی و Global Warming که امروزه بحثی داغ است شنیده‌اید. ایده کلی آن است دانشمندان هشدار می‌دهند که بر اثر فعالیت‌های بشر در قرن‌های اخیر، تغییرات قابل‌توجهی در آب و هوای کره زمین بوجود آمده که این تغییرات به شکلی خطرناک به آستانه بازگشت‌ناپذیر شدن نزدیک می‌شوند. برآیند آرای دانشمندان در گزارش‌های IPCC در دسترس عموم است. قسمت فشار‌خون‌افزای داستان، مخالفت‌های افرادی مانند Michael Crichton است که ادعا می‌کنند کل این شاخه از علم بی‌معنا است و مصداقی از شبه‌علم است! کریچتون که نویسنده داستانهای علمی-تخیلی است (پارک ژوراسیک را به یاد دارید که؟) و شهرتی دارد در آخرین کتابش State of Fear سعی کرده با آوردن ده‌ها مرجع و جدول و نمودار ثابت کند که دانشمندانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند شیاد هستند و هیچ خطری کسی را تهدید نمی‌کند. البته در این مورد سر و صدای زیادی به راه انداخته شده و خیلی‌های دیگر (به دلایلی که به سادگی قابل درک است) یافته‌های علمی را زیر سوال برده‌اند و ماجرای عجیبی به راه انداخته‌اند تا جایی که می‌بینیم که آمریکا که بزرگترین تولیدکننده گازهای گل‌خانه‌ای جهان است هنوز در برابر پیمان کیوتو شاخ و شانه می‌کشد. در جواب به این ادعاها، Micheal Mann و عده‌ای دیگر از دانشمندان شناخته‌شده این علم وبلاگی را براه انداخته‌اند که علاوه بر شناساندن روشها و یافته‌های علمی‌شان به عموم مردم، به این معترضین پاسخ بدهند.
اگر شما هم مایل هستید که به جدال خونین وارد شوید، می‌توانید اول با خواند متن سخنرانی کریچتون در Caltech که آغاز حمله او به نتایج کار Mann و سایرین بود، شروع کنید.
برایتان آخر هفته پرفشارخونی را آرزو می‌کنم :))