این روزها از مام میهن جز خبر اندوه به گوش نمی‌رسد. فکر کنم برای ما که از دریچه اینترنت وقایع را دنبال می‌کنیم احساس دلمرد‌گی بیشتر به چشم می‌خورد. بگذریم از اینکه تبلیغات منفی اینجا هم بعضی وقت‌ها مزید علت می‌شود.
اوضاع ما در ینگه دنیا برخی اوقات هم مایه تقریح است. چند روز قبل برای کاری به نمایندگی یک شرکت مراجعه کردم. مسئول مربوطه که یک سیاه‌پوست بود بعد از خوشامدگویی‌های معمول اینجا با نگاه به نامم خواست خوش‌و‌بشی بکند و پرسید که آیا من اردنی هستم. من گفتم که نه من ایرانی هستم. بنده خدا مثل اینکه سوال بدی از من پرسیده است شروع به معذرت خواهی کرد. با خنده گفتم اینکه من ایرانی هستم که معذرت‌خواهی ندارد. او هم که میخواست مودب باشد مشغول توضیح در مورد ذهنیت منفی این‌روزها شد. مهرداد جان بگذار سخن از زندگی بگوییم. علت نوشتن این مطلب آن بود که چندتا پیوند به سایت‌های شعر و موسیقی بدهم شاید کمتر به سراغ اخبار بد برویم. بگذریم از اینکه ادبیات و موسیقی‌مان هم جلوه‌ای از غم ما مردم است.
- موسیقی وشعر زیبا
البته سایت زیاد است و اینها را برای تنوع نوشتم. اگر به سایت جالبی بر می‌خورید پیوند فراموشتان نشود.
۱ نظر:
مسعود جان این هم یک خبر خوب: بالاخره ایران اولین مدال را گرفت.
http://www.athens2004.com/en/WeightliftingMen/results?rsc=WLM025B01&frag=WLM025000_C73
ارسال یک نظر