سیاست و اخلاق

سال اول ریاست جمهوری خاتمی، خردمندی به من گفت که «خاتمی آدم خوبی است. ولی آدم خوب اگر سیاستمدار شد افتضاح می‌کند. سیاستمدار خوب لزوما آدم خوبی نیست». حرفش این بود که در آینده روزی خواهد آمد که مردم ایران که امروز عاشق خاتمی هستند، در مورد او قضاوتی بدتر از هاشمی خواهند کرد. آن موقع حرفش را قبول نکردم. امروز که پایان دو دوره ریاست جمهوری خاتمی نزدیک است، سخت نیست پیش‌بینی روزی که در تاریخ از او به عنوان آدمی بی‌عرضه که گرچه اخلاقی بود، ولی در عرصه سیاست موجب خسارت و صدمه فراوان به کشور شده،‌ یاد شود.
امروز نوشته جالبی از ابراهیم نبوی خواندم. در آن مفهوم سیاست‌مدار مفید را با آدم خوب مقایسه کرده بود و به این نتیجه رسیده بود که برای آنکه سیاستمداری برای کشور مفید باشد لازم نیست که حتما آدم خوبی باشد. از مشکلات شخصی خودش با مهاجرانی نوشته و در آخر همچنان او را سیاستمدار مفیدی دانسته که گزینه مناسبی برای ریاست جمهوری است...