۱. چند وقتی بود فکر میکردم ایران بعد از کرهی شمالی و کوبا بستهترین و دولتیترین اقتصاد دنیا را دارد. اما این گزارش را که دیدم شاد شدم، فاصلهمان با کرهی شمالی هشت کشور است. از کرهی شمالی تا ایران به ترتیب از پایین به بالا این کشورها نشستهاند: کرهی شمالی، برمه، لیبی، زیمبابوه، ترکمنستان، لایوس، کوبا، ایران. [+]
کرهی شمالی در میان ۱۵۵ کشور این گزارش شدهاست ۱۵۵. البته راست و دروغ گزارش گردن راویاش که بنیاد هریتج باشد.
۲. چند سال پیش قانونی در استان انتاریوی کانادا تصویب شد که بر اساس آن همهی جاهایی که از بودجهی عمومی استفاده میکنند، باید فهرست کسانی را که سالانه حقوقی بیش از صدهزار دلار میگیرند در دسترس مردم قرار دهند. مثلا اینجا میتوانید نام استادهای دانشگاه تورنتو را که بیش از صدهزار دلار میگیرند ببینید. استاد راهنمای من که در آستانهی بازنشستگی است نزدیک صد و هفتاد هزار دلار میگیرد. استادهای تازه کار دانشکدهی برق نزدیک صد هزار دلار. یا رییس دانشگاه تورنتو که البته یکی دو ماه پیش رفت و معاون (مقامی مانند معاون) دانشگاه برکلی شد حدود چهارصد هزار دلار حقوقش بود.
تا یادم نرفته بگویم که از این حقوق نزدیک سی درصدش را باید مالیات بدهند.
وبلاگ ِ چند نفر از ورودیهای سال ۶۹ دانشکدهی برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان
۱۳۸۳/۱۰/۱۷
باز -- بسته
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر