نمی‌دانم یادتان هست یا نه. همان ماه‌های اولی که اینجا راه افتاد، بحث‌مان شده بود سر ِ فیلم «بیل را بکش». چند روز بعدش آرش خشونت این فیلم را با «پرتقال کوکی» استنلی کوبریک مقایسه کرد بود که همین مقایسه حمید ستار را برآشفت تا چیزی بنویسد در جواب. نوشته‌ی کوتاه حمید هم شادم کرد و هم غم‌گین. شاد شدم که در جمع‌مان چنین دوست ِ دست- به-قلمی داریم که هنر را خوب می‌فهمد و غم‌گین که چرا بیشتر نمی‌نویسد در اینجا.
امروز وبگر‌دی می‌کردم که این را خواندم. شاد شدم که حمید باز هم دست به قلم شده و امیدوارم دیگر زمینش نگذارد. گوشه‌ای از هنرهای نهفته‌‌اش را در «نهفت» ببینید.
ای کاش ما را هم قابل بداند و گه‌گاه چند خطی هم اینجا بنویسد.
۲ نظر:
خوب، من هم به حمید راه‌اندازی وبلاگش را تبریک می‌گویم. گرچه من از هنر چیز زیادی نمی‌دانم (گمان کنم یک چیزی است که فقط ایرانیان دارند یا یک چیزی تو همین مایه‌ها...) ولی امیدوارم که دوستان نوشته‌های حمید چه در وبلاگش و چه در اینجا بیشتر به دستشان برسد و لذت ببرند.
Dear Hamid
Congratulations for your new blog. It is absoloutely amazing. I wish you all the best.
I am not an artist but I do like the artists.
Good Luck
Dear Arash
I don't want to show my talent. Simply I am currently homeless and this system doesn't supprot Persian fonts.
Yours
ارسال یک نظر