من پیشنهادی برای دوستان دارم و آن اینکه هرکس کمی از شهری که در آن زندگی میکند در اینجا بلاگد.من هم تصمیم گرفتم از تورنتو شروع کنم. حتما دوستان موافق هستند.
تورنتو شهری است در آمریکای شمالی در کشور سردسیر کاناداو پایتخت استان انتاریو. تورنتو بزرگترین شهرکانادا نیز هست که به همراه حومه آن حدود 4.5 میلیون نفر جمعیت دارد. به دلیل فراوان بودن زمین در کانادا این شهر آنچنان از گستردگی برخوردار است که طول و عرض آن از تهران – که جمعیت بیشتری دارد- بیشتر است. طولانی ترین خیابان دنیا به نام خیابان یانگ در تورنتو قرار دارد که از کنار دریاچه انتاریو آغاز شده و به سمت شمال ادامه میابد. خیابانهای تورنتو همانند بقیه شهرهای آمریکای شمالی به صورت شمالی جنوبی و شرقی غربی ساخته شده است به طوریکه بیشتر آدرسها با دانستن نام تقاطعها به سرعت قابل دسترسی است. میتوان گفت که گم شدن در این شهر معنی ندارد. بیش از 21000 تقاطع در تورنتو وجود دارد.
این شهر از جنوب به دریاچه انتاریو محدود است. آبشار عظیم نیاگارا در 150 کیلومتری این شهر قرار دارد و به دریاچه انتاریو میریزد. آب این دریاچه از طریق یک رودخانه دیگر که از قسمت 1000 جزیره این دریاچه آغاز میشود به اقیانوس اطلس ریخته میشود.
بر خلاف تابستان بسیار زیبا تورنتو زمستانی سرد و طولانی دارد که گاهی موجب میشود بسیاری از بازنشسته ها تا پایان این فصل به فلوریدا کوچ کنند.
تورنتو بافت جمعیتی بسیار جالبی داردبه طوریکه %60 جمعیت آن در کانادا به دنیا نیامده اند! پس از ایتالیایی ها بزرگترین اقلیتی که در این شهر به چشم میخورد چینی ها هستند. البته قدمت چینی ها در کانادا به اندازه خود فرانسوی ها و انگلیسیهای مهاجر است. در واقع میتوان گفت که اولین کانادایی های چینی تبار حدود 120 سال پیش برای ساخت راه آهن به این کشور آمدند. پس از چینی ها هندیها افرادی هستند که دومین اقلیت پرجمعیت را در تورنتو تشکیل می دهند. هر اقلیتی بسته به بودجه خود کانالهایی از رادیو و تلویزیون به خود اختصاص داده اند.
از 5 یا 6 سال گذشته ایرانیها به عنوان پنجمین اقلیت تورنتو در آمده اند که بیشتر آنها افراد جوان با تحصیلات بالا هستند به طوری که میتوان به وضوح حضور آنها را در این شهر احساس کرد. مثلا مردم تورنتو به خوبی غذاهای ایرانی را میشناسند و یا نان بربری با فروش بسیار خوبی در فروشگاههای زنجیره ای کانادایی برخوردار است! حتی فروشگاههای ایرانی تابلوهای خود را به خط فارسی درآورده اند به طوریکه در امتداد خیابان یانگ مراکز تجاری ایرانی را میتوان تشخیص داد.
همانند کل کانادا وسایل مخابراتی بسیار ارزان و در دسترس است. به عنوان مثال بدون پرداخت قیمت یک گوشی موبایل و فقط با بستن قرار داد با یک شرکت مخابراتی میتوان با یک هزینه ماهانه معقول صاحب موبایل شد. اتومبیل با قیمت مناسب دردسترس همه فرار دارد چون زندگی بدون آن در این شهر امکان ناپذیر است. شبکه مخابراتی در این شهر بسیار دقیق و حساب شده طراحی و اجرا شده است بطوریکه دریافت یک خط تلفن برای منزل یا محل کار از طریق تماس با شرکت بل کانادا ظرف مدت 15 دقیقه انجام میشود. من فکر کنم بهتر است که این مطلب را به صورت ادامه دار برایتان بنویسم چون مطالب بیشتری در ذهن دارم که نوشتن آن نیازمند وقت بیشتری است.
وبلاگ ِ چند نفر از ورودیهای سال ۶۹ دانشکدهی برق و کامپیوتر دانشگاه صنعتی اصفهان
۱۳۸۳/۰۳/۱۷
تورنتو
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۳ نظر:
اطلاعات جالبي بود آرش جان. دستت درد نکند. راستي يادت ميآيد آخرين بار کجا همديگر را ديديم؟
یک چیز دیگر. میگویند در تورنتو به صد زبان زندهی دنیا صحبت میشود. هر کدام هم دست کم هزار نفر.
دیدنیترین صحنهها را میتوانستی زمان جام جهانی قبلی ببینی. هر تیمی که برنده میشد طرفدارانش میریختند توی خیابانها و شلوغ میکردند بعد هم مثل بچهی آدم میرفتنتد به خانههایشان. با مزهترینش بازی کره جنوبی و ایتالیا بود. محلهی کرهایها و ایتالیایی ها کنار هم است. کره که با آن نامردی و به زور داور ایتالیا را برد، کرهایها سر و صدایی راه انداخته بودند در آن محله. ایتالیایی ها هم که در این شهر حق آب و گل دارند فقط تماشا کردند، همین. هیچ اتفاقی هم نیافتاد و همه به خیر و خوشی رفتند خانههایشان.
بر خلاف نظر آرش باید بگویم که زندگی بدون اتومبیل سخت نیست. به خصوص اگر به خط مترو نزدیک باشید. خطهای اتوبوس هم بیشتر خیابانهای اصلی را پوشش میدهند. زندگی در مرکز شهر هم بی ماشین خیلی راحتتر است چون درد سر جای پارک پیدا کردن را ندارید. فکر کنم از نظر وسایل حمل و نقل عمومی جزو بهترین شهرهای آمریکای شمالی باشد.
ارسال یک نظر