۱۳۸۳/۰۴/۱۰

زندگي ما

دوران ما دوران پر تناقضي است . ساختمان هايمان بلندتر و خلق وخويمان كوتاه تر ( تنگ تر ) است . آزادراهها بزرگتر و پهن تر ولي افق نظرها كوچكتر و باريكتر شده اند . بيشتر خرج مي كنيم ولي كمتر داريم بيشتر خريد ميكنيم ولي كمتر لذت مي بريم . خانه هاي بزرگترو خانواده هاي كوچكتري داريم ،راحتي بيشتري داريم ولي وقتمان كمتر شده است ، مدارك و رتبه هاي بيشتري اخذ مي كنيم ولي دركمان اندك است ، دانش هايمان بيشتر ولي قضاوتهايمان سطحي تر، مهارتهايمان بيشتر ولي مشكلاتمان هم بيشتر شده ، دارو و درمان دچار كثرت ولي شفا دچار نقصان است . بسيار باده گساري مي كنيم بسيار دخانيات مصرف مي كنيم ، اوقات بسياري را به بيقراري مي گذرانيم ولي به ندرت مي خنديم . به سرعت رانندگي مي كنيم
، بشدت دچار خشم مي شويم ، تا دير وقت بيدار مي مانيم و با خستگي كامل بر مي خيزيم . خيلي كم مطالعه مي كنيم، خيلي زياد تلويزيون تماشا ميكنيم و خيلي به ندرت دعا مي كنيم .مالكيت هايمان را چند برابر كرده ايم ولي ارزشهايمان را تضعيف نموده ايم .زياد حرف مي زنيم ، به ندرت عشق مي ورزيم ولي غالبا ابراز نفرت مي كنيم. آموخته ايم چگونه زادوتوشه زندگي تهيه كنيم ولي ياد نگرفته ايم كه چگونه زندگي كنيم . سالها را به زندگي اضافه كرده ايم ولي زندگي را با سالها نياميخته ايم . در طريق رفت و آمد به كره ماه موفق بوده ايم ولي براي گذشتن از كوچه اي جهت ديدار يك همسايه جديد دچار مشكل هستيم . فضاي خارج را فتح كرده ايم ولي موفق به گشودن فضاي داخل نشده ايم . ما كارهاي بزرگتر به انجام رسانده ايم ولي
براي انجام كارهاي بهتر عاجزيم. هوا را پاكيزه ساخته ايم ولي روح را آلوده ايم . بر نيروي اتم غلبه كرده ايم ولي بر پيشداوريهايمان پيروز نشده ايم . بيشتر مي نويسيم ولي كمتر مي آموزيم . بيشتر برنامه ريزي و كمتر اجراء مي كنيم. ياد گرفته ايم كه هميشه عجله كنيم ولي صبر را نياموخته ايم . كامپيوترهاي بيشتري مي سازيم كه ظرفيت ذخيره انبوهي از اطلاعات را دارند و قادرند نسخه هاي بيشتري از اين اطلاعات را به همه جا برسانند ولي درك و تفاهم كمتر و كمتر شده است . زمانه ، زمانه غذاهاي سريع و هاضمه هاي كند است ، مردان بزرگ ولي شخصيتهاي كوچك ، سودهاي باد
آورده و خويشاونديهاي كم عمق و نيم بند . روزگاري است كه درآمدها دو برابر شده ولي در عين حال طلاق ها نيز بيشتر شده ، خانه ها لوكس تر و مدرن تر ولي كاشانه ها ويران است . روزگار سفرهاي سريع ، پوشك هاي يكبار مصرف ، دور انداختن اخلاق ، شهرت هاي يك شبه و هيكل هاي چاق است و قرص هايي كه همه كار ميكنند از شاد كردن تا ساكت كردن و كشتن .
يادتان باشد بايستي براي آن كسانيكه دوست داريد وقت صرف كنيد زيرا براي هميشه در كنار شما نخواهند بود . به خاطر داشته باشيد به فردي كه با ترس و احترام به شما مي نگرد كلمه اي محبت آميز بگوييد ، زيرا همان فرد كوچك بزودي رشد كرده و جانب شما را رها خواهد كرد . يادتان باشد كه آغوش گرم و گشوده اي براي كسانيكه نزديك شما هستند، داشته باشيد زير اين تنها هديه اي ايست كه مي توانيد از صميم قلب و بدون ذره اي هزينه اعطاء نماييد . چه زيباست كه وقتي را براي دوست داشتن ، زماني براي سخن گفتن و مبادله افكار ارزشمندي كه به ذهنتان رسيده اختصاص دهيد .

۳ نظر:

Fatemeh Esmaeeli گفت...

خواهش ميکنم کاري نکردم نظر لطفتون هست
من متن زياد دارم اما نميدونم معمولا دوستان تو اين وبلاگ درمورد چه چيزهايي صحبت مي کنند و يا از چه چيزهايي خوششون مياد و يا خو ششون نمي آيد چون بهر حال نظر اکثريت برام مهم هست
باز هم از نظر لطفتون ممنون
شاد باشيد

Arash Salarian گفت...

تشکر از متنی که نوشته بودی. دو نکته: اول آنکه از هر چه که می‌خواهی بنویس! این وبلاگ در مورد چیز خاصی نیست و قرار هم نیست که فقط مطالب خاصی نوشته شود. تنها و تنها چیز خاصی که در مورد این وبلاگ وجود دارد آن است که نویسندگانش بروبچه‌های ۶۹ برق و کامپیوتر صنعتی اصفهان هستند. همین و بس!
و اما نکته دوم اینکه نوشته‌ات جالب بود. ولی چون من به طور ذاتی طرفدار سینه‌چاک «تکنولوژی» هستم، با هرچه که در نفی تکنولوژی گفتی به شدت تمام مخالف هستم و با هرچه که در مدح تکنولوژی گفتی به همان شدت موافق هستم! البته از آنجایی که برای هیچ یک از گزاره‌هایی که در این نوشته آورده بودی دلیل یا مرجعی ذکر نکرده‌ بودی، من هم برای این موافقت و مخالفت شدید خودم دلیل و استدلالی نمی‌آورم :)

Fatemeh Esmaeeli گفت...

سلام دوست عزيز
ازاينكه متنم را خوانديد ونظرتون را گفتيد واقعا متشكرم
همچنين از راهنمايي شما در مورد اينكه چه چيزهايي را ميشه نوشت واقعا سپاسگزارم
هميشه شاد باشيد