۱۳۸۴/۰۴/۰۱

گفت و گوی عمودی


۱. برای حال: تا جمعه فرصتی نمانده. یکی دو روزنامه را نمی‌گذارند چاپ شود. انگار یکی دیگر را هم با روش‌های ابتکاری نمی‌گذارند به دست مردم برسد. فرصتی نیست. تلفن را بردارید و دلایل‌تان را با زبانی ساده برای دیگران توضیح بدهید.
۲. برای آینده: ما با هم حرف می‌زنیم نه با دیگری. گفت‌وگوی افقی دیگر فایده ندارد. باید دنبال گفت‌وگوی عمودی باشیم. درد‌های دیگری را بشنویم. حرف‌های خودمان را بگوییم.
۳. امیدوار باشیم.
۴. صبور باشیم به قول سعدی:
این جور که می‌بریم تا کی؟
وین صبر که می‌کنیم تا چند؟

چون مرغ به طمع دانه در دام
چون گرگ به بوی دنبه در بند

افتادم و مصلحت چنین بود
بی‌بند نگیرد آدمی پند

مستوجب این و بیش ازینم
باشد که چو مردم خردمند

بنشینم و صبر پیش گیرم
دنباله‌ی کار خویش گیرم

۴ نظر:

Farshad F گفت...

من با هر کس ایران تلفنی صحبت کردم می گوید این بار هاشمی به راحتی رای می آورد. خطر آن است که مردم همه فکر کنند هاشمی رای می آورد و دیگر از رای دادن صرف نظر کنند. به هر که دسترسی دارید بگویید برود رای بدهد صبح هم برود.
آقا هر کس به افشین هم دسترسی دارد برود دنبالش صبح شنبه و او را ببرد به جای من رای بدهد. من هم به جای او اینجا رای نمی دهم. توی شهر ما اینجا صندوق نیست و رفتن به لندن هم برای رای دادن بسیار مشکل است ولی ممکن است من آخرش با وجودی که مهمان هم داریم بروم. اگر افشین حاضر شود به جای من رای بدهد مشکل حل می شود :-)

Hamid Tajgardoon گفت...

ظاهرا معین هم به هاشمی را میدهد : http://www.bbc.co.uk/persian/iran/story/2005/06/050621_mf_moin.shtml

کیوان گفت...

مهرداد جان، با عرض معذرت من نفهمیدم گفتگوی عمودی یعنی چه. یعنی از بالا به پایین؟ مثلاً دستور بدهیم؟ و یا منظور این است که درد و حرف در طول هم هستند نه در عرض هم؟

mehrdad گفت...

«گفت‌وگوی افقی» را به معنای گفت‌وگو بین کسانی که در یک طبقه یا سطح از نظر فرهنگی و اقتصادی یا دست‌رسی به اطلاعات قرار دارند به کار‌ برده‌ام. و گفت‌وگوی عمودی را به معنای گفت‌وگوی بین طبقه‌های مختلف از جامعه گرفته‌ام. البته عمودی بودن این گفت‌وگو به معنای ارز‌ش‌گذاری طبقاتی نیست.
گفت‌وگوی عمودی می‌تواند بین روشن‌فکران و حاملان پیام روشن‌فکری (مثلا دانش‌جویان) باشد، می‌تواند بین حاملان پیام روشن‌فکری و عامه‌ی مردم باشد، یا بین طبقات فرادست اقتصادی با فرودستان اقتصادی، یا بین شهر و روستا. و در نهایت می‌تواند گفت‌وگوی همه‌ی مردم باشد با حاکمان.